Examine This Report on اعتقادات دینی

Wiki Article

حضرت بهاءالله بیان می‌دارند که منشاء، اساس و هدف ادیان الهی یکی است. ایشان تأکید می‌نمایند که دین یکی است و می‌تواند به کتابی تشبیه شود که ادیان، فصل‌های پی در پی آن را تشکیل می‌دهند.

دوم این که تنها آگاهی برای عذاب و مجازات کافی نیست بلکه می بایست شخص در مقام عمل قرار گیرد و توان عمل به مطلب و حکم را داشته باشد. بنابراین هرگاه قادر به انجام کاری بود ولی باز رفتاری بیرون از حق و دایره قانون تلاوت شده انجام داد می توان وی را مجازات کرد.

قرآن از استکبار (مؤمنون آیه ۶۶ و ۶۷)، تمسخر و استهزاء (نساء آیه ۱۴۰)، غفلت (انبیاء آیه ۱ تا ۳)، کفر (آل عمران آیه ۱۰۱)، کوردلی (انعام آیه ۲۵) و گناه (جاثیه آیه ۳۱) به عنوان مهم ترین موانع تاثیرگذاری آیات قرآن یاد می کند.

زنی دیگر بر این دیوار نقاشی کرده اند که روی پیراهن ارغوانی خود چادری سراسر سفید پوشیده و بر روی آن یک تکه پارچه ارغوانی انداخته است. (پوشاک باستانی ایرانیان، جلیل ضیاء پور)

جزئیاتی جدید از ماجرای دردناک دختر بچه ای که جسدش در یخچال پیدا شد

راغب اصفهانی براین باور است که تلاوت افزون بر ویژگی خواندن پیاپی و پشت سر هم از ویژگی دیگری نیز برخوردار می باشد که عبارت از تدبر در آیات و معانی آن است.

برای عضویت در خبرنامه پست الکترونیک خود را وارد نمایید عضویت

اینان چادری مستطیل بر روی همه لباس خود افکنده و در زیر آن، یک پیراهن با دامن بلند و در زیر آن، پیراهن بلند دیگری تا به مچ پا نمایان است. (پوشاک زنان ایرانی، جلیل ضیاءپور)

حضرت بهاءالله در این ارتباط توضیح می‌دهند: «رگ جهان در دست پزشک دانا است. درد را می‌بیند و به دانائی درمان می‌کند. هر روز را رازی است و هر سر را آوازی. درد امروز را درمانی و فردا را درمانی دیگر.»

«كُشتى»، كمربند باريكى است كه از پشم گوسفند بافته شده و بايد پيوسته آن را بر روى سدره به كمر بندند؛ مؤبد موبدان، رستم شهرزادى، دين و دانش.

به نظر می رسد که قرائت به معنای خواندن مطلق است ولی تلاوت به معنای خواندنی خاص است که شخص آیات و یا سوره های قرآنی را پشت سر هم می خواند.

به بيان ديگر، جهان از منظر انسان با ايمان و خداپرست، نه مجموعه‏اى از عناصر، نيروها و قوانين كور، بلكه پيكرى زنده و معنادار و جهت ياب است. انسان خداپرست و آگاه، خود را در برابر هستى‏اى مى‏يابد، كه داراي شعور است و احساس مى‏كند،تُسَبِّحُ لَهُ السَّماواتُ السَّبْعُ وَ الْأَرْضُ وَ مَنْ فيهِنَّ وَ إِنْ مِنْ شَيْ‏ءٍ إِلاَّ يُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ وَ لكِنْ لا تَفْقَهُونَ تَسْبيحَهُم  و نيز اراده‏اى آگاه بر آن حاكم است. فقدان خدا سيماى طبيعت را بسان ابلهى مى‏نمايد كه انسان خود را با او بيگانه حس مى‏كند. غيبت‏خدا در ذهن، هستى را هم چون قبرستان بيكرانه‏اى مى‏كند كه انسان خود  را در آن تنها مى‏يابد.

نوري، حسين‌بن محمدتقي، مستدرك الوسائل، بيروت، موسسه آل‌البيت‰ لاحياء التراث، ۱۳۶۷.

اين تفاوت، تفاوت در اهداف مي‌باشد.کسي که هدفش، خداوند لم يزل است تا ابد مجذوب او مي گردد و در جهت رضايت او حرکت مي کند. اما از ديگر سو علاقه مجذوبان لذات طبيعي در نهايت تا زمان حضور امور مادي خلاصه مي گردد و به انتها مي get more info رسد.

Report this wiki page